Een methode om problemen bij montagelijnen op te lossen door de lijn stop te zetten aan het einde van de werkcyclus – dat wil zeggen: op een vaste positie – als er een probleem is gesignaleerd dat niet tijdens de werkcyclus kan worden opgelost. 

Als een operator een probleem signaleert met onderdelen, gereedschap, materiaaltoevoer, veiligheidsomstandigheden enzovoorts, trekt hij aan een koord of drukt hij op een knop om de supervisor te waarschuwen. De supervisor schat de situatie in en bepaalt of het probleem kan worden opgelost vóór het einde van de huidige werkcyclus. Als het probleem kan worden opgelost, reset de supervisor het signaleringssysteem zodat de lijn niet stopt. Kan het probleem niet binnen de resterende cyclustijd worden verholpen, dan wordt de lijn aan het einde van de werkcyclus stopgezet. 

Het stopsysteem met vaste positie werd voor het eerst gebruikt door Toyota om drie problemen op te lossen: (1) medewerkers waren erg terughoudend om aan de ‘noodrem’ te trekken als ze daarmee de hele lijn direct stopzetten, (2) onnodig stopzetten van de lijn 

voor het oplossen van kleine problemen die binnen één werkcyclus zouden kunnen worden verholpen en (3) als de lijn halverwege de cyclus werd stopgezet in plaats van aan het einde, trad automatisch verwarring op – plus kwaliteits- en veiligheidsproblemen – omdat taken halverwege een cyclus weer moesten worden opgestart. 

Het stopsysteem met vaste positie is een jidoka-methode, die tot doel heeft kwaliteit in te bouwen bij handmatige processen aan een lopende band.