Het identificeren en dichten van de kloof tussen de huidige en gewenste situatie tijdens een Lean transformatie of elke andere poging tot procesverbetering.
In een Lean managementsysteem is iedereen betrokken bij probleemoplossing. Hierbij zijn twee kenmerken leidend:
- Alles wat tijdens het probleemoplossingsproces wordt beschreven of beweerd (het probleem zelf; de gewenste situatie, de directe oorzaak, de grondoorzaak) moet gebaseerd zijn op verifieerbare feiten, niet op aannames of interpretaties. Het feit dat de bewijslast bij de probleemoplosser ligt, komt tot uiting in vragen als ‘Hoe weet je dat? Ben je eerst naar de gemba gegaan en heb je je uit de eerste hand op de hoogte gesteld van de huidige situatie? Hoe weet je dat er overeenstemming is over je verbeterplan?’
- Iedereen onderkent dat probleemoplossing een proces is
dat nooit is afgerond, dat eerder begint dan eindigt met de implementatie van een verbeterplan. Een plan is een theorie over wat de oorzaak van het probleem zal wegnemen, én over wat er nodig is om een tegenmaatregel tegen die oorzaak te implementeren. Het implementatieproces is een leerproces om te achterhalen wat er daadwerkelijk nodig zal zijn om stappen te zetten in de richting van de gewenste situatie.
